Tingkah laku Dan Perangai Pihak-pihak Yang Terlibat.
Perihal kelakuan, sikap, perengai ibu bapa dan juga pihak
ketiga yang terlibat turut diambil kira. Suatu perkara yang perlu diawasi ialah
tentang pemakaian Akta 164 yang cuma melibatkan pihak ibu dan bapa kepada
kanak-kanak tersebut dan bukannya pihak lain. Mahkamah dalam kes Teh Eng Kim
lwn Yew Peng Siong[1]
mengkritik kelakuan ibu bapa kerana mereka melampaui batas kod moral
konvensional kerana tidak mempunyai tempat tinggal semasa dalam prosiding
jagaan, sebaliknya hanya ghairah untuk menuntut hak jagaan anak-anak. Begitu
juga di Marina Nahulandran lwn Appiah Nahulandran & Anor.[2] hujah
bahawa pihak yang berzina tidak harus diberi pertimbangan dalam menentukan hak
jagaan telah ditolak oleh mahkamah.
Seterusnya,
dalam kes Khoo Cheng Nee (p) lwn Lubin Chiew Pau Sing,[3] mahkamah
memutuskan bahawa zina, walaupun diamalkan oleh masyarakat Malaysia, dengan
sendirinya tidak boleh menjadi alasan yang mencukupi untuk membatalkan hak
seorang ibu daripada menjagaan anak-anaknya. Mahkamah membezakan fakta kes ini
dengan pihak-pihak dalam kes Loura Dorris[4] yang
mana ibu kekal bersekedudukan dengan seorang lelaki yang telah berkahwin dan
tidak menghiraukan kanak-kanak tersebut dan dengan itu ibu tidak berhak kepada
jagaan. Dalam kes ini, ibu, walau bagaimanapun, tidak keluar dari rumah kelamin
dan dia bersama dengan anak-anak hampir sepanjang masa. Mahkamah menegaskan
bahawa pemohon mungkin gagal dalam permohonan jagaan beliau tidak disebabkan
oleh kelakuannya per se tetapi disebabkan oleh kelakuan yang menjejaskan
kepentingan kanak-kanak itu.
Kelakuan
ganas dan berbahaya, serta tingkah laku yang tidak bertanggungjawab pihak-pihak
akan diambil kira dalam menentukan pertikaian hak jagaan, yang sudah tentu
boleh menjejaskan kepentingan kanak-kanak itu. Dalam L lwn S,[5] mahkamah
berpendapat bahawa ia tidak akan berada dalam kepentingan terbaik kanak-kanak
itu akan dibesarkan oleh bapanya yang merupakan seorang ‘tidak penyabar dan tidak
terkawal dengan kecenderungannya untuk mengambil jalan kepada impulsif, ganas
dan tingkah laku yang berbahaya’.[6] Isu yang
sama timbul dalam kes Sivajothy a/p K Suppiah lwn Kunathasan a/l Chelliah,[7] bapa
yang merupakan orang yang ganas, kasar dan tidak munasabah, tidak berhak kepada
jagaan. Pada suatu ketika dia menghalau isteri dan anak-anak di luar rumah
perkahwinan pada 2.30 pagi.
Tingkah
laku tidak bertanggungjawab pihak-pihak, atau menunjukkan sikap tidak berminat,
mungkin juga menjadi pertimbangan mahkamah dalam menentukan pertikaian jagaan.
Dalam kes Re A dan B (Minors),[8] ibu
meninggalkan kedua-dua kanak-kanak berusia dua belas dan sembilan tahun tinggal
bersendirian pada sebelah petang apabila dia berada di tempat kerja. Dalam erti
kata lain, dia adalah seorang wanita yang mengutamakan kerjaya beliau boleh
menjejaskan anak-anaknya. Selain itu, dia juga seorang yang panas baran yang
boleh menjejaskan kepentingan kanak-kanak. Dalam kes Chong Siew Lee lwn Lau
Mun Chong,[9]
ibu pulang terlalu lewat pada waktu malam dan tidak menghabiskan banyak masa
menjaga anak-anak. Walaupun dalam kes Singapura Tan Siew Kee lwn Chua Ah
Boey,[10]
ibu adalah sangat berminat untuk bermain mahjong dan seolah-olah tidak
mempunyai sebarang kepentingan dalam menjaga kanak-kanak.
Walaupun
secara umum, kelakuan pihak-pihak bukanlah satu pertimbangan yang penting,
namun dalam beberapa kes seperti yang ditunjukkan di atas, tingkah laku itu
boleh memberi kesan langsung kepada kanak-kanak itu. Oleh itu, kelakuan
pihak-pihak boleh menjejaskan kepentingan kanak-kanak itu perlu dimasukkan ke
dalam undang-undang sebagai salah satu faktor yang perlu dipertimbangkan oleh
mahkamah. Ini adalah penting untuk menekankan kepada orang ramai bahawa
kelakuan pihak-pihak, sehingga ke tahap tertentu, akan mempunyai kesan dalam
kes-kes jagaan.
Kemungkinan Pasangan Ibu Bapa Itu Berbaik Semula
Anak-anak menjadi pengikat bagi mengukuhkan sesuatu
perkahwinan. Mereka boleh dijadikan salah satu sebab untuk menyelamatkan
perkahwinan dan mungkin juga dijadikan alasan untuk berpisah. Dalam soal
menyelamatkan sesebuah keluarga dan atau perkahwinan, mahkamah akan
mengambilkira peluang yang ada dan kemungkinan pasangan ibu bapa dapat hidup
bersama dengan menjadikan keputusan hak penjagaan sebagai penyelamat kepada
perpecahan seterusnya. Memang tidak dapat dinafikan keharmonian rumah tangga
itu akan mendatangkan kebaikan kepada kanak-kanak daripada perkahwinan itu.[11] Dalam
kes Shanta Kumari lwn Vijayan,[12]
mahkamah telah memberi hak penjagaan kepada isteri dan suami telah dibenarkan
untuk berjumpa dengan anaknya di rumah isteri. Ini secara tidak langsung
menyebabkan suami atau isteri itu dapat menyelesaikan masalah rumah tangga
mereka.
[1] [1977] 1 MLJ
234.
[2] [1976] 1 MLJ
137.
[3] [1996] 1 AMR
450.
[4] Loura
Dorris a/p Laruence lwn Thuraisingam a/l James [1995] 2 MLJ 229.
[5] [2002] 2 AMR
1347.
[6] [2002] 2 AMR
1347. Hlm. 1370.
[7] [2000] 6 MLJ
48.
[8] [1997] 2 MLJ
154.
[9] [1995] 4 MLJ
559.
[10] [1988] 3 MLJ
20.
[11] Kes Koh Teng Lam lwn Elsie
Koh Chen Chee [1976] 1 MLJ 103; Loh Kon Fah lwn Lee May Lan [1976] 2
MLJ 199.
0 comments:
Post a Comment