Kesan Kepada Perubahan Persekitaran
Tahap perkembangan mental, emosi, fizikal dan kesihatan
akibat daripada perubahan persekitaran termasuk pergaulan dengan rakan sebaya
perlu dipertimbangkan di pihak kanak-kanak yang terlibat. Ini kerana gangguan
yang ketara terhadap tempat tingalnya jika penjagaan diubah-ubah boleh
mendatangkan kemudaratan kepada diri kanak-kanak tersebut. Penyesuaian dengan
sesuatu tempat yang baru mungkin mengambil masa dan jika ini tidak dianggap
penting mungkin ia akan menimbulkan masalah gangguan emosi dan kesihatan.[1]
Perubahan
persekitaran serta kawalan sesuatu yang baru dan asing bagi diri kanak-kanak
tersebut yang boleh dilihat akan mendatangkan suatu perubahan yang mendadak
terhadap diri kanak-kanak yang terlibat. Dalam pada itu juga, mahkamah Cuma
perlu melihat semua faktor ini darisetiap kes secara tersendiri serta
bergantung kepada ketahanan mental dan emosi kanak-kanak yang terlibat.
Keserasian tempat tinggal dan persekitaran, rakan-rakan sebaya yang sering
ditemui dan keselesaan berada di rumah sendiri boleh diterima sebagai satu
pemberat kepada kebajikan kanak-kanak.
Kebajikan Moral Dan Fizikal Kanak-Kanak
Aspek yang positif seperti tempat tinggal yang sempurna
dan persekitaran yang selamat akan menggalakkan perkembangan fizikal
kanak-kanak.[2]
Dalam Lee Soh Choo,[3] salah
satu sebab penting mengapa hak jagaan itu tidak diberikan kepada ibu adalah
disebabkan oleh dia tidak dapat menyakinkan mahkamah tempat akan kanak-kanak
itu akan tinggal sekiranya hak penjagaa telah diberikan kepadanya. Begitu juga,
dalam kes Neoh Cheng Kim lwn Goh Ah Hock,[4] salah
satu pertimbangan yang diambil kira oleh mahkamah adalah keselesaan rumah, di
mana kanak-kanak hidup dalam pada masa itu berbanding dengan rumah baru (yang
tidak menentu) jika kanak-kanak itu untuk hidup dengan ibu.[5] Dalam
kes Chong Siew Lee lwn Lau Mun Chong,[6] mahkamah
mengatakan bahawa keselesaan, keselamatan, kasih sayang dan keceriaan rumah
mungkin boleh mematahkan anggapan di bawah seksyen 88 (3) daripada Akta 164.
Namun begitu dalam kes Re McGrath,[7] mahkamah
mengatakan wang ringgit dan kemewahan bukanlah satu-satunya faktor yang
menentukan kebajikan kanak-kanak. Walaubagaimanapun, faktor ini tetap diambil
kira jika didapati salah satu pihak itu benar-benar berada dalam kemelesetan
dan mengalami masalah kewangan atau melalui suatu perbandingan bahawa
kesejahteraan anak tersebut mungkin terjejas.[8]
Walau
bagaimanapun, kesejahteraan fizikal ini perlu diseimbangkan dengan keperluan
moral seperti yang digambarkan oleh hakim dalam kes L lwn S:[9]
... Dalam hal jagaan, pihak berkuasa menunjukkan bahawa
perkataan kebajikan mesti diambil kira dalam erti kata yang seluas-luasnya
supaya kebajikan kanak-kanak itu tidak diukur oleh ibu bapa dalam aspek
material dan hanya menyediakan keselesaan fizikal sahaja. Keperluan moral
seorang kanak-kanak mesti diambil kira juga.[10]
Dalam
kes ini, selepas menimbangkan fakta bahawa kedua-dua ibu bapa mungkin memberi
penekanan kepada kesejahteraan fizikal sahaja (berdasarkan daripada rumah-rumah
yang mereka miliki), mahksamah memutuskan kepada jagaan dianugerahkan kepada
ibu tidak kepada bapa. Ibu adalah lebih berkelayakan untuk menjaga kanak-kanak
dengan mengambil kira keperluan moral dan emosi. Ini kerana bapa adalah seorang
yang panas baran dan kejam. Begitu juga dalam kes Chuah Thye Peng,[11] setelah
dipertimbangkan kedua-dua datuk dan nenek boleh memberi keselesaan fizikal yang
sama kepada kanak-kanak dari sudut tempat tinggal, oleh itu hak jagaan
dianugerahkan kepada datuk dan nenek sebelah bapa yang mengutamakan didikan
agama kanak-kanak.
Berkenaan
dengan kesejahteraan emosi, dalam Lim Fang Keng lwn Toh Kim Choo,[12]
mahkamah mengambil kira rasa tidak puas hati yang disuarakan oleh kanak-kanak
kerana sering dibuli oleh sepupu dan sikap remeh-temeh ibu saudara mereka
terhadap ibu mereka semasa mereka berada di bawah penjagaan makcik apabila bapa
berada di tempat kerja. Dalam kes Sivajothi a/p K Suppiah lwn Kunathasan a/l
Chelliah,[13]
mahkamah memberi perhatian kepada keperluan psikologi dan emosi yang diperlukan
oleh tiga kanak-kanak perempuan yang boleh diberikan oleh ibu dan bukannya bapa
dan dengan itu diberi jagaan kepada beliau.
Seperti
yang telah ditunjukkan dalam kes-kes diputuskan di atas, mahkamah sentiasa
menekankan elemen fizikal dan moral dan kanak-kanak. Walau bagaimanapun,
kedua-dua Akta 164 dan Akta 351 adalah sepi mengenai perkara ini. Oleh itu,
dicadangkan bahawa faktor ini juga perlu termaktub dalam peruntukan
undang-undang untuk menekankan pentingnya elemen ini dalam menentukan
kepentingan kanak-kanak itu.
[1] Lihat kes J lwn C [1970]
A.C. 668.
[2] Re
KO [1990] 1 MLJ 495. Hlm. 500; Teh Eng Kim lwn Yew Peng Siong [1977]
1 MLJ 234; Hoo Tat Fong (P) lwn Lim Cheun Eng [2001] 5 MLJ 660, di mana dalam kes ini mahkamah berpendapat
bahawa rumah yang kanak-kanak
tinggal dahulu tidak
lagi selamat kerana terdapat dakwaan
yang serius penderaan
seksual.
[3] [1986] 2 CLJ
143.
[4] [1990] 2 CLJ 268.
[5] Lihat
juga kes Tan Chong Pay lwn Tan Swee Boon [1997] 4 CLJ 625, at p 631; Tan
Siew Kee lwn Chua Ah Boey [1988] 3 MLJ 20.
[6] [1995] 4 MLJ
559.
[7] [1982] 1 Ch. 143.
[8] Lihat kes Re Satpal Singh
(Bayi) [1958] 24 MLJ 283.
[9] [2002] 2 AMR
1347.
[10] [2002]
2 AMR 1347. Hlm. 1363. Lihat juga kes Re McGrath [1893] 1 Ch 143. Hlm.
148.
[11] [1978] 2 MLJ
217.
[12] [1995] 4 CLJ
733.
0 comments:
Post a Comment