Bidang kuasa
Mahkamah Syariah
Apabila
Tanah Melayu mencapai kemerdekaan, Islam dijadikan agama rasmi Persekutuan
tetapi agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana bahagian Persekutuan.[1]
Walaubagaimana
pun, undang-undang Islam tidak didefinisikan dalam Perkara 160 Perlembagaan
Persekutuan dan kedudukan Mahkamah Syariah diturunkan lagi kepada mahkamah
negeri sahaja. Perlembagaan Persekutuan memperuntukan bahawa kuasa kehakiman
Persekutuan adalah terletak hak kepada Mahkamah Persekutuan, Mahkamah Tinggi
dan mahkamah bawahan. Sejak itu Mahkamah Syariah telah melalui berbagai proses
dan masih melaluinya sehingga ke hari ini. Dari hanya sebuah mahkamah yang
membicarakan kes-kes kekeluargaan orang Islam sahaja, ia kini boleh mendengar
kes-kes jenayah yang tertentu di mana bidang kuasa menghukumnya ialah penjara 3
tahun atau RM 5,000.00. Selain itu, ia telah menerima pengiktirafan di mana
keputusannya tidak lagi boleh dicabar oleh Mahkamah Sivil melalui pindaan
perlambagaan pada tahun 1988 di mana Perkara 121 (A) Perlembagaan Persekutuan
telah dimasukkan untuk melarang mahkamah tinggi campur tangan dalam hal-hal
yang mahkamah syariah bidang kuasa.[2]
Penubuhan
mahkamah syariah di wilayah Persekutuan dilakukan di bawah Akta Undang-undang
Pentadbiran Islam (wilayah Persekutuan) 1994, sementara di negeri-negeri di
bawah Enakmen atau Ordinan Negeri. Ia ditubuhkan di bawah Perlembagaan
Persekutuan seperti Mahkamah Sivil, walaupun asasnya bidang kuasa diperolehi
dari senarai II (Senarai Negeri) Jadual Kesembilan.[3]
Menyentuh
bidang kuasa perundangan, Mahkamah Syariah hanya mempunyai kuasa unuk
membicarakan sesorang yang melakukan sesuatu kesalahan di dalam negeri itu
sahaja. Sekiranya seseorang pesalah itu berada di luar negeri tersebut, maka
pihak mahkamah tidak mempunyai bidang kuasa untuk menyaman dan membicarakan
beliau. Bagaimanapun, di Pulau Pinang, Perak,
Kelantan, Terengganu dan Melaka suatu perjanjian kerjasama telah dibuat bagi
membolehkan seseorang pesalah itu dibicarakan di mahkamah.[4]
Bidang kuasa
Jenayah Mahkamah Syariah secara umumnya dibahagikan kepada enam kategori;
1- Kesalahan-kesalahan matrimoni seperti
menganiayai isteri dan tidak taat
kepada suami
2- Kesalahan-kesalahan berhubung seks
seperti persetubuhan haram, khalwat, perbuatan sumbang dan melacur.
3- Kesalahan-kesalahan berhubung dengan minuman
keras seperti meminum, menjual dan membeli minuman tersebut.
4- Kesalahan daripada aspek keimanan
seperti tidak menunaikan sembahyang Jumaat, tidak membayar zakat dan fitrah
serta tidak berpuasa dan makan di khalayak ramai pada bulan Ramadhan.
5- Kesalahan-kesalahan berhubung dengan pertukaran
agama seperti tidak melaporkan dan mendaftarkan masuk atau keluar daripada
agama Islam dan kesalahan mengenai pengambilan anak angkat.
6- Pelbagai kesalahan
lain yang tidak termasuk di dalam kategori di atas.
Dalam bidang kuasa
sivil Mahkamah Syariah membicarakan dan membuat keputusan terhadap segala jenis
tindakan dan prosiding yang melibatkan penganut agama Islam berkait dengan
hal-hal ;[5]
(i) Pertunangan, perkahwinan, perceraian,
pembatalan perkahwinan atau perpisahan secara undang-undang;
(ii) Sebarang pelepasan hak, tuntutan hak,
harta benda yang terlibat di dalam hal-hal yang berkaitan dengan perkara (a) di
atas;
(iii) Pemberian nafkah orang dalam tanggungan, keesahan,
penjagaan atau hak penjagaan bayi;
(iv) Pembahagian atau
tuntutan, harta sepencarian;
(v) Penentuan terhadap orang-orang yang
berhak mewarisiharta si mati yang menganut agama islam atau bahagian harta yang
berhak diwarisi oleh orang-orang berkenaan;
(vi) Wasiat
atau pemberian terus dari si mati yang menganut agama Islam;
(vii) Pemberian inter vivos, pembayaran
yang telah dibuat bukan dalam bentuk atau tanpa mengambil kira persamaan nilai
wang oleh seseorang yang menganut agama Islam;
(viii) Wakaf atau nazar; atau
(ix) Hal-hal lain yang diperakukan dalam mana-mana
bidang kuasa undang-undang secara bertulis.
Kekeluargaan
|
Harta
|
Jenayah
|
- Mewarisi harta berwasiat dan tidak berwasiat
- Pertunangan
- Perkahwinan
- Perceraian
- Mas kahwin
- Nafkah
- Pengambilan
anak angkat
- Taraf anak
- Penjagaan
anak
|
- Pemberian dan pembahagian
harta dan amanah tidak khairat
- Wakaf Islam
- Khairat dan Yayasan khairat
- Zakat
- Fitrah
- Baitulmal dan hasil agama Islam
|
- Mengadakan dan menghukum kesalahan-kesalahan yang dilakukan oleh
orang-orang yang menganut agama Islam terhadap rukun-rukun Islam
- Mengawal perkembangan iktiqad dan kepercayaan antara orang-orang yang
menganut agama Islam.[6]
|
Ini dapat
dilihat di dalam kes Myriam v Mohamed Ariff. Di mana selepas pihak Kathi
membuat perintah persetujuan menyerahkan penjagaan anak kepada pihak bapa. Si
ibu telah membuat permohonan kepada Mahkamah Tinggi untuk penjagaan anak
menurut Ordinan Penjagaan Anak. Diputuskan di dalam kes ini bahawa si ibu berhak
membuat permohonan tersebut walaupun perintah persetujuan telah dibuat oleh
kathi dan mahkamah ada bidang kuasa untuk mendengarnya. Keputusan yang dibuat
oleh hakim Mahkamah Sivil adalah berbeza dengan keputusan Mahkamah Syariah dan
keputusan Mahkamah Tinggi adalah mengikat dan secara tidak langsung
mengenepikan keputusan Mahkamah Syariah.[7]
Bidang kuasa
Mahkamah Sivil (Mahkamah Tinggi)
Bidang kuasa
sivil
Menurut seksyen 23(1) Akta Mahkamah Kehakiman 1964 (Akta 91), Mahkamah
Tinggi hendaklah mempunyai bidang kuasa untuk membicarakan segala prosiding
sivil jika [8]-
(a)
kausa tindakannya berbangkit;
(b)
defendan atau salah seorang daripada
beberapa orang defendan bermastautin atau mempunyai tempat urusannya;
(c)
fakta-fakta yang atasnya prosiding
itu wujud atau dikatakan telah berlaku; atau
(d)
mana-mana tanah yang pemunyaannya
dipertikaikan terletak, dalam bidang kuasa tempatan mahkamah itu dan, walau
apapun apa-apa jua yang terkandung dalam seksyen ini dalam apa-apa hal yang
semua pihak bersetuju secara bertulis, dalam bidang kuasa tempatan Mahkamah
Tinggi yang satu lagi itu.
Seksyen 24 Akta Mahkamah Kehakiman 1964 menyebut bahawa bidang kuasa
Mahkamah Tinggi dalam kes-kes sivil hendaklah termasuk [9]-
(a)
bidang kuasa di bawah mana-mana
undang-undang bertulis yang berhubungan dengan perceraian dan kausa hal ehwal
suami isteri;
(b)
bidang kuasa dan kuasa yang sama
berhubung dengan perkara-perkara admiralti seperti yang ada pada Mahkamah
Keadilan Tinggi di England di bawah Akta Mahkamah Agung 1981 bagi United
Kingdom;
(c)
bidang kuasa di bawah mana-mana
undang-undang bertulis yang berhubungan dengan kebangkrapan atau syarikat;
(d)
bidang kuasa untuk melantik dan
mengawal penjaga budak-budak danpada amnya atas diri dan harta budak-budak;
(e)
bidang kuasa untuk melantik dan
mengawal penjaga dan pengawas diri dan estet orang-orang dungu, orang-orang
sakit otak dan orang-orang yang tak sempuna akal; dan
(f)
bidang kuasa untuk memberi probet
bagi wasiat dan testament dan surat
kuasa mentadbir bagi harta pusaka orang mati yang meninggalkan harta di dalam bidang
kuas wilayah Mahkamah itu dan untuk menukar atau membatalkan pemberian
tersebut.
Bidang kuasa
Jenayah
Bidang kuasa jenayah Mahkamah Tinggi
terdapat dalam seksyen 22 Akta Mahkamah Kehakiman 1964.
Menurut seksyen 22, subseksyen (1),
Mahkamah Tinggi hendaklah mempunyai bidang kuasa untuk membicarakan [10]-
(a) semua
kesalahan yang dilakukan -
(i) dalam bidang kuasa tempatannya;
(ii) di
laut lepas di atas mana-mana kapal atau di atas mana-mana pesawat udara yang
didaftarkan di Malaysia;
(iii) oleh mana-mana
warganegara atau mana-mana pemastautin tetap di laut lepas, di atas mana-mana
kapal atau di atas mana-mana pesawat udara;
(iv) oleh
mana-mana orang di laut lepas jika kesalahan itu ialah kesalahan pelanunan
mengikut undang-undang antarabangsa; dan
(b) kesalahan-kesalahan
di bawah Bab VI Kanun Keseksaan, dan di bawah mana-mana undang-undang bertulis
yang dinyatakan di dalam Jadual kepada Akta Kesalahan-Kesalahan di Luar Negeri
1976, atau kesalahan-kesalahan di bawah mana-mana undang-undang bertulis yang
lain yang mana perlakuannya diperakui oleh Peguam Negara sebagai menjejaskan
keselamatan Malaysia dan kesalahan itu yang dilakukan, mengikut mana-mana yang
berkenaan -
(i) di
laut lepas, di atas mana-mana kapal atau di atas mana-mana pesawat udara yang
didaftarkan di Malaysia;
(ii) oleh
mana-mana warganegara atau mana-mana pemastautin tetap di laut lepas, di atas
mana-mana kapal atau di atas mana-mana pesawat udara; atau
(iii) oleh
mana-mana warganegara atau mana-mana pemastautin tetap di mana-mana tempat di
luar sempadan Malaysia.
[1] Noor
Aziah Mohd Awal, hlm 189
[2] Ibid,
hlm 190
[3] Ibid,
hlm 191
[4] Hamid
Jusoh, Kedudukan Undang-undang Islam dalam Perlembagaan Malaysia, Perpustakaan Negara Malaysia, 1992,
hlm 62
[5] Ibid,
hlm 57
[6] Noor
Aziah Mohd Awal, hlm 191
[7] Noor
Aziah Mohd Awal, hlm 193
[8] Faiza
Haji Tamby Chik, Mengenai Mahkamah Malaysia, Dewan Bahasa dan Pustaka,
2001, hlm 12
[9] Faiza Haji Tamby Chik, Mengenai Mahkamah Malaysia,
Dewan Bahasa dan Pustaka, 2001, hlm 13
[10] Ibid,
hlm 14
0 comments:
Post a Comment